Blog

Bugün yine sabaha karşı eve döndüm. Ümraniye escort sokakları bu saatte daha dürüst oluyor. Ne acele var ne de rol yapma. Sadece yorgun insanlar ve sessiz binalar. Benim adım Leyla. Yirmi beş yaşındayım. Bu yaşı söylerken bile içimden “keşke” kelimesi geçiyor. Çünkü hayatımın bu noktasında olmayı hayal etmemiştim.

Eve girdiğimde ilk yaptığım şey çantamı yere bırakmak oluyor. Sonra camı biraz anal seven aralıyorum. Karşı binanın mutfağında bir kadın kahvaltı hazırlıyor. Belki çocuğu vardır, belki işe gidecektir. Onu izlerken kendimi suçlu hissetmiyorum artık. Sadece farklı hayatlar olduğunu kabul ediyorum. Bu kabulleniş kolay gelmedi.

Ümraniye escort üç yıl önce geldim. Başka bir şehirden, başka bir hayattan. Yanımda umutlarım vardı ama planlarım yoktu. Önce kafelerde çalıştım, sonra temizlik işlerine gittim. Yetmedi. Borçlar birikti, yalnızlık ağırlaştı. Kimse “buraya böyle gelirsin” demez insana. İnsan, fark etmeden kayıyor o yola. En tehlikelisi de bu zaten: yavaşlık.

Bu hayatın en zor yanı insanlar değil, insanın kendisiyle baş başa kalması. Geceleri güçlü durmak zorundayım. Ama gündüzleri, bu küçük evde yalnızken kucaktan inmeyen maskeler düşüyor. Bazen aynaya bakıyorum, bazen özellikle bakmıyorum. Kendime kızdığım günler oluyor. “Daha farklı olabilirdi” dediğim çok oluyor. Ama artık kendime bağırmıyorum. Çünkü bağırmak bir şeyi değiştirmiyor.

Geçen hafta Ümraniye escort bir kütüphaneye girdim. Sadece ısınmak için. Ama içerideki sessizlik beni tuttu. Rafların arasında dolaştım. Bir defter aldım. Bu defter işte, şu an yazdığım. Yazarken fark ettim ki kelimeler, içimde biriken yükü biraz hafifletiyor. Kimseye anlatamadıklarımı buraya dökebiliyorum.

Bir gün cesaret edip bir kadın danışma merkezine gittim. Kapıdan girmek zor geldi ama içeri girdikten sonra düşündüğüm kadar korkunç olmadığını anladım. Kimse bana “neden” diye bağırmadı. Sadece “nasılsın” dediler. Uzun zaman sonra biri bunu gerçekten merak etmişti.

Şile escort sahile vuran dalgaları, geceleri daha da sertleşirdi. Karanlık çöktüğünde rüzgârın uğultusu sokak aralarına dolarken, Elvan adındaki genç kadın her gece olduğu gibi adımlarını ağır ağır atıyordu. Fakat yüzünün kenarına yerleşmiş yorgunluk çizgileri, aslında çok daha erken büyümek zorunda kaldığının sessiz bir işaretiydi.

Elvan, hayatın ona sunduğu zorlukların içinde kaybolmuş bir “hayat kadını” olarak yaşıyordu. İnsanların sert seven çoğu onu gördüğünde sadece bir etiket görürdü. Kimse onun hikâyesini, içine gömdüğü acıları, hayatta kalmak için ne kadar mücadele ettiğini bilmezdi. Oysa Şile vip escort gelişinin nedeni, daha sakin bir yerde yeniden nefes alabilmekti. İstanbul’un kalabalığından, bitmeyen baskısından, şiddet dolu sokaklarından kaçmış; Şile’nin sessizliğinde kendine küçük bir alan yaratmaya çalışmıştı.

Gündüzleri, çoğu zaman Şile escort sahilinde otururdu. Deniz onun için bir tür sığınaktı. Dalgalar ne kadar vurursa vursun, hiç kimseyi yargılamazdı. Kıyıya vurup geri çekilen sular, Elvan’a sürekli şunu fısıldar gibiydi: “Her şey gelir ve geçer.” O da buna inanmak isterdi, ama geçmişi yakasını bırakmıyordu.

Bir gün, yine sahilin kumlarında çıplak ayakla yürürken, kıyıda balık ağı temizleyen genç bir adamla karşılaştı. Adam, başını kaldırıp ona baktığında kondom gülümsemekten çekinmedi. Bunu fark etmek bile Elvan’ı şaşırttı. Çünkü çoğu insan ya ondan uzak durur ya da onu görmezden gelirdi.

Şile escort rüzgârla hırpalanmış sahilinde, genç bir kadın günün ilk ışıklarıyla birlikte dar sokaklarda yürüyordu. Elif, 23 yaşında, ama gözlerindeki yorgunluk ve omuzlarındaki yük, yaşını çok daha büyük göstermişti. Hayat, onu genç yaşta sınamış, ailesini kaybettikten sonra geriye sadece kendi başına ayakta kalma mücadelesi bırakmıştı.

Elif’in yaşamı, şehirdeki sessiz çığlıklarla doluydu. Sabahları uyanır uyanmaz küçük evinden çıkıp sahile iniyor, gün boyu hayatta kalabilmek için çabalıyordu. Zaman zaman karşılaştığı insanlar, ona merhametle değil, yargıyla bakıyordu.

Günler birbirini takip ederken, Elif’in yalnızlığı en yakın arkadaşı olmuştu. Evine ufak memeli döndüğünde, denizin kıyıya vuran dalgalarının sesiyle baş başa kalıyor, geçmişini ve kaybettiklerini düşünüyordu. Ama o, her defasında dimdik durmayı başarıyordu.

Elif’in hayatı, mücadelelerle örülüydü. Sahilde geçen uzun saatler boyunca hem bedenini hem ruhunu yormuştu. Ancak o, pes etmeyi hiç düşünmemişti. Deniz gibi hırçın olan hayat karşısında, kendi içindeki fırtınayı kontrol etmeyi öğrenmişti. Akşamları sokak lambalarının altında yürürken, geleceğe dair hayaller kurar, bir gün bu dar sokaklardan uzaklaşabileceğini hayal ederdi.

Şile escort taşlı yollarında ilerlerken, Elif hem hayatta kalmayı hem de kendi özgürlüğünü arıyordu. Onun için her gün, hayatta kalma ve küçük zaferler kazanma mücadelesiydi.

Ümraniye escort karmaşık sokaklarında hayat her zaman hızlı akardı; ama bazıları için bu hız yalnızca yorucu değil, aynı zamanda yaralayıcıydı. Yirmi iki yaşındaki Elif de bu sokakların arasında yaşam mücadelesi veren genç bir kadındı. Kader onu erken yaşta yalnız bırakmış, ailesinin desteği olmadan ayakta durmak zorunda kalmıştı. Ekonomik sıkıntılar, eğitimini yarıda bırakması ve güvenebileceği kimsenin kalmaması onun hayatı başka yönlere sürüklemişti.

Elif geçimini, içten içe taşımakta zorlandığı bir yolla sağlamaya çalışıyordu. Hayatın onu ittiği bu yolda aslında hiçbir zaman kendini ait hissetmemişti; fakat hayatta kalmak için başka seçeneği de yoktu. Ümraniye escort gece sokaklarında yürürken, insanların yüzlerinde beliren yabancı bakışlar, onun içindeki kırılganlığı daha da derinleştiriyordu. Yine de Elif her gece eve döndüğünde kendine sessizce söz verirdi: “Bir gün buradan çıkacağım.”

Gündüzleri daha sakin bir hayatı vardı. Haftanın üç günü küçük bir terzi dükkânında iş bulmuştu. Makinenin çıkardığı ritmik ses, hayatındaki kaosu anal biraz olsun bastırıyordu. Patronu Nazan Hanım ara sıra ona sıcak çay uzatır, “Senin gibi genç bir kızın daha iyi bir yaşamı olmalı,” diye iç geçirirdi. Elif bu sözleri duyduğunda susar ama içinden, “Ben de öyle istiyorum,” derdi.

Bir gün terziye, mahallenin sürekli uğrayan yaşlı bir adamı geldi. Elif’in yüzündeki yorgunluğu fark etti ve “Evladım, insan bazen kendini karanlıkta bulur ama unutma, ışık hep aynı yerde durur. Yeter ki o yöne yürümeyi seç,” dedi.

Şartlar hâlâ zordu. Kirası birikmiş, faturalar masanın üzerinde üst üste yığılmıştı. Ama artık milf içinde küçük de olsa bir kıvılcım vardı. O gece defterine uzun süredir ilk kez bir şeyler yazdı: “Değişmek istiyorum. Bir gün kendi hayatımın iplerini elime almak istiyorum.”

Pendik escort geceleri, gündüzden çok daha sessiz ve soğuktu. Sokak lambalarının titrek ışıkları, kaldırım taşlarına düşen gölgeleri uzun ve ürkütücü bir şekilde uzatıyordu. Zeynep, henüz yirmi yaşındaydı ama yüzündeki sert seven çizgiler, yaşından çok daha fazlasını anlatıyordu. Çocukluğundan beri hayatın acımasız olduğunu öğrenmişti; evdeki şiddet, yokluk ve ilgisizlik. On yedi yaşında evden kaçtığında, cebinde yalnızca birkaç kuruş ve büyük bir korku vardı. O günden sonra Pendik escort sokakları, onun hem düşmanı hem de sığınağı olmuştu.

Gündüzleri kafe ve restoranlarda çalışıyor, akşamları ise hayatta kalabilmek için istemediği yollara başvuruyordu. Ama Zeynep’in içinde bacak omuza hâlâ umut vardı. Her gün sahile yürüyüp denizin karanlık dalgalarını izlerken, kendine fısıldadığı cümle vardı: “Bir gün hayatımı yeniden kuracağım.”

O gece, rüzgâr daha küvette veren sert esiyordu. Zeynep, sahil boyunca yürürken cebindeki küçük defteri çıkardı. Defter, yıllardır sakladığı acılarının ve umutlarının tanığıydı. Bir sayfayı açtı ve kendi yazdığı cümleyi okudu:
“Bir gün özgür olacağım. Kendi ayaklarım üzerinde duracağım.”

Tam o sırada sahilde orta yaşlı, gözleri sıcak bir kadın belirdi.
— “Merhaba, yalnız mısın?” dedi kadın.

Zeynep irkildi; insanlara güvenmek onun için her zaman zordu.
— “Teşekkür ederim, ama iyiyim,” dedi kısa bir nefesle.

Pendik escort arka sokakları, geceleri başka bir yüzünü gösteriyordu. Yağmur sonrası ıslanan kaldırımlar, sokak lambalarının titrek ışığında parlıyor, rüzgâr denizden taşıdığı tuz kokusunu taşıyordu. Elif, yirmi yaşında genç bir kadındı, ama yüzündeki çizgiler ve gözlerindeki yorgunluk yaşını çoktan aşmıştı. Annesi yıllar önce vefat etmiş, babası ise küçük yaşta evi terk etmişti. Hayatta kalmak, onun için her gün verilen bir mücadeleydi.

Gündüzleri bir kafede garson olarak çalışıyor, akşamları ise istemediği yollara sapmak zorunda kalıyordu. Pendik vip escort dar sokaklarında yürürken, insanlar çoğu zaman küçümseyici bakışlarla onu izliyor, Elif başını öne eğip sessizce yoluna devam ediyordu. Hayat onun için sürekli bir kaçış ve direnç hikayesiydi.

Bir gece, sahil boyunca yürürken hafif bir yağmur başladı. Dalgaların kıyıya vurduğu ses, Elif’in yorgun ruhuna kısa bir huzur verdi. Banklardan milf birine oturdu ve denize bakarken düşüncelere daldı. O sırada yanına yaşlı bir kadın yaklaştı.
“Kızım, yalnız mısın?” diye sordu, gözlerinde sıcak bir ifade vardı.
Elif başını salladı, kelimeler boğazına düğümlenmişti.
“Bazen yardım kabul etmek cesaret ister,” dedi kadın, elindeki broşürü Elif’e uzatarak. “Burası kadınlar için bir merkez; barınma, eğitim ve iş imkânları sunuyor.”

Elif önce tereddüt etti, ama kadının gözlerindeki samimiyet içinde bir umut kıvılcımı yaktı. Ertesi sabah, merkez kapısında uzun süre durdu. Ellerini ovuşturuyor, kalbi hızlı atıyordu. Derin bir nefes aldı ve içeri girdi. Kadınlar onu yargılamadı; dinlediler ve sarıldılar.

Elif, dikiş kursuna ateşli kaydoldu ve temizlik işine başladı. İlk günler zordu; bedeni yorgun, ruhu yıpranmıştı. Ama her sabah aynaya baktığında kaybolmuş bir genç kız yerine, yeniden doğmaya çalışan bir kadın görüyordu.

Pendik sert seven escort sokakları hâlâ karanlıktı, geceler hâlâ soğuktu. Ama Elif artık biliyordu ki, karanlığın içinde bile umut ışığı vardı. Bazen birinin uzattığı el, kaybolmuş bir ruhu kurtarmaya yetebilirdi. Ve o el, Elif’e kendi hayatını yeniden kurma cesareti vermişti.

Tuzla escort soğuk rüzgarı geceleri daha sert eserdi. Sokak lambalarının titrek ışığı kaldırıma vurur, uzaklardan trenin sesi duyulurdu. Bu şehrin köşelerinde yürüyen biri vardı; adı Elif’ti. Henüz yirmi iki yaşındaydı ama yüzündeki çizgiler, bir ömrün yorgunluğunu taşıyordu.

Elif, Kocaeli’nin küçük bir kasabasından çıkıp İstanbul’a gelmişti. Hayalinde okuyup öğretmen olmak vardı. Fakat hayat plan yapmayı sevmezdi. Annesini erken yaşta kaybetti, babası ise alkol batağına saplanmıştı. Lise son sınıfta okulu bırakmak zorunda kaldı. “İstanbul’da iş bulurum, bir şekilde ayakta kalırım” diyerek çantasını topladı, Tuzla vip escort akrabalarının yanına sığındı.

Ama işler düşündüğü gibi gitmedi. Akrabaları onu istemedi, iş bulmak kolay olmadı. Her kapıdan eli boş dönüyordu. Cebindeki son parayla kiraladığı götten küçük odada günlerce aç yattı. Sonunda, “Bir gecelik iş” diye başlayan bir teklif aldı. O gece verdiği karar, onu geri dönüşü olmayan bir yola soktu.

Tuzla escort sahilinde geceleri yürüyen, gözleri dalgalar kadar hüzünlü bir kadına dönüştü. İnsanlar onu gördüğünde yüzlerini çevirirdi ama kimse onun neden orada olduğunu sormazdı. “Kolay yolu seçmiş” derlerdi, oysa Elif için bu yol zorlukların en karanlık olanıydı.

Bazen sabah ezanı okunurken götten caminin önünden geçer, sessizce dua ederdi. “Allah’ım, bir çıkış yolu göster bana,” derdi. Ama cevapsız kalan duaları onu biraz daha içine kapatırdı. Yalnızlık, utanç ve çaresizlik arasında sıkışmıştı.

Bir gece, yağmur sex altında sırılsıklam olmuş halde bir müşteri beklerken, eline bir küçük çocuk geldi. Çocuk ağlıyordu, kaybolmuştu. Elif onu karakola götürdü, üşümesin diye montunu omzuna örttü. O an, içindeki iyiliğin hâlâ ölmediğini fark etti. O çocuk, ona geçmişteki temiz halini hatırlatmıştı.

Ertesi sabah kararını verdi. Odaya dönüp aynaya baktı ve kendi kendine fısıldadı: “Ben yeniden doğacağım.” Bir dernekten yardım aldı, psikolojik destek gördü, kısa süre sonra bir tekstil atölyesinde işe başladı. Para azdı ama alın teriydi.